Thai Hospitality
Door: Apryll
Blijf op de hoogte en volg Joost en Maud
11 December 2007 | Thailand, Lom Sak
There is peace inside when contentment sleeps in your heart. A restless feeling will consume someone who ignores their dream. When we do what we love, we become our own master; and are only a slave to our own ideas and passions. We must then take courage to live life fully, without regrets for what we would have rather done. Happiness is easily reached when we let love rule our actions.
When we arrived back in Thailand, crossing through an imaginary line everything changed. Around us were new busses, banks with ATM's, clean streets. We cycled down a perfectly paved 6 lane HWY with a wide shoulder. No horns blared behind us. Rows of Thai flags flapped in the wind. I was overwhelmed by the cleanliness and the abundance of modern conveniences. New pick-ups zoomed past us as we crosses form one world into another.
The Thai people have been very welcoming, gifting us fresh papaya fruit from their garden, or offering us a cold glass of water when we stop for a snack. Some offer a chant of encouragement as I cycle past, "GO! GO! GO! GO!" Most people want to start some conversation and will rattle on in Thai, mean while we are shaking our heads "uuuhhh no Thai." This seems to come as a shock to many people.
The population here are very proud of their country and big supporters of the king. Most people where yellow, pink or blue polo's with the Kings crest on the heart, some read 'Long Live the King.' I thought Americans had a thing for displaying the flag everywhere, but it doesn't compare to here. Road sides are lined with flags, buildings are surrounded by them, they are everywhere. Some folks yell to us "Amazing Thailand!!" As we pass, we've even joined in the buzz and placed a flag on the Bob trailer!
The days are going by quickly, with new roads to explore...it's wonderful to be heading towards the mountains. We've been going through hills with small villages along the way. Small field line the roads with veggies or fruit orchards. Many families are in business together, with a small restaurant or gas station along the roadside. The cool thing about it is that people are crashing everywhere mid-day. People sleeping in hammocks, or on a couch in the store...sometimes all sitting around chatting together. This seems like a much more natural lifestyle than what we know in the west. With families spending little time together, people so stressed out, rushing 'off to work' then 'back home' at the end of the day. Things aren't so separated here, people are just living slowly. Traffic goes easy, and people don't ever seem stressed!!
Taking the chance to step out on your own, is taking a leap from the known into the unknown. And so we are telling ourselves that nothing will remain the same, and that's ok. Everyday life is changing inside and in our outside world. If a call from the unknown reaches your ears, there will be no turning back, why would you want to? Having realized life in the slow lane, everything in our hearts, and minds changed in an instant!
www.daretodream.com.sg is the website of a Singaporian we met at the border crossing; he's currently undertaking an attempt to break the world record long distance inline-skating.
-----------------------------------------
Tussen Siem Riep, Cambodja, en de grens met Thailand ligt ruim 150 kilometer stoffige, hobbelige weg. Bij het uitrijden van Siem Riep in westelijke richting worden we - enigzins onaangenaam - verrast door de vele grote luxueuze hotels in westerse stijl; dit allemaal vanwege het alom geroemde tempelcomplex Angkor Wat. Het landschap doet denken aan de Flevopolder met groene vlakten zover het oog reikt - zonder uitzondering rijstvelden (dat is dan weer het verschil met onze polders). Langs de weg wederom veel kinderen die "Hello hello!" roepen, en die als je niet reageert omdat je dit na een paar honderd keer tamelijk beu bent, steeds luider en luider schreeuwen...
Op de weg is het stofhappen geblazen en de zon schijnt onverbiddelijk op ons neer. Zolang de kwaliteit van de wegen op z'n minst redelijk is en je wat vaart maken kunt valt het door de aldus gecreerde wind wel mee. Op deze wegen is de voortgang traag en maak je geen wind, zodat je na een dag ploeteren niet zozeer moe bent, maar meer murw. Om over de toestand van de billen niet te spreken...
De Thaise grens is in zicht! Poi Pet en aan Thaise zijde een plaats die begint met Aran- en waarvan de rest me momenteel ontgaat. Onmiddellijk goed onderhouden verharde wegen, PIN-automaten en veel minder straatvuil. We ontmoeten een man uit Singapore die op skeelers van Hanoi (Vietnam) terug naar huis aan het inline skaten is in een poging het wereldrecord langeafstands skaten te verbreken en ook over dezelfde onverharde weg gekomen is. "Vijf dagen lopen met skates aan", aldus de doorzetter - een rit die ons 1.5 dag zoet gehouden heeft en slechts een kwestie van uren is met een auto. Meer over zijn avonturen is na te lezen op www.daretodream.com.sg
Terug in Thailand gaat het fietsen over veelal rurale wegen door een heuvelachtig landschap, veel kleinschaliger en gevarieerder dan in Cambodja. Het onderweg zijn gaat zoals het gaan moet - ontspannen, voldoening gevend en vreugdevol.
Verscheidene keren wordt ons - na een boodschap gedaan te hebben van pakweg 70 Eurocent - water, papaya's en ander versnaperingen aangeboden. Wat een vriendelijke mensen! De communicatie blijft enigzins lastig door het weinige Engels dat gesproken wordt; en het nog mindere Thai dat wij hebben weten te beheersen. Een welgemeende lach is echter universeel!
De Thaise keuken voldoet aan haar hoge verwachtingen en vanwege de lage prijzen (in de regel 20 Baht per maaltijd; 40 Eurocent) gaan we soms drie keer per dag uit eten (!) of twee keer achter elkaar voor het diner (de porties zijn wat kleiner omdat de mensen ook wat kleiner zijn). Inderdaad Maud en pa; het is een hele opluchting eens een keer te kunnen reizen zonder continue bezig te zijn met het dagbudget!!!
De heuvels in de brede vallei maken langzaamaan plaats voor bergen en ook de vallei vernauwt. De ochtenden zijn koeler dan in het laagland en veel Thai dragen 's ochtend wollen mutsen en dikke jassen. Best grappig om te zien als het maar net onder de 20 graden is... We naderen de grens met Laos en de eerste bergpas (1100 meter) komt in zicht...
Groetjes,
Apryll en Joost
-----------------------------------------
Notre pere Cambodienne et votre familie: merci beaucoup pour votre gentilesse et hospitalite!!! Akun!!! Nous recontrons une outre fois.
When we arrived back in Thailand, crossing through an imaginary line everything changed. Around us were new busses, banks with ATM's, clean streets. We cycled down a perfectly paved 6 lane HWY with a wide shoulder. No horns blared behind us. Rows of Thai flags flapped in the wind. I was overwhelmed by the cleanliness and the abundance of modern conveniences. New pick-ups zoomed past us as we crosses form one world into another.
The Thai people have been very welcoming, gifting us fresh papaya fruit from their garden, or offering us a cold glass of water when we stop for a snack. Some offer a chant of encouragement as I cycle past, "GO! GO! GO! GO!" Most people want to start some conversation and will rattle on in Thai, mean while we are shaking our heads "uuuhhh no Thai." This seems to come as a shock to many people.
The population here are very proud of their country and big supporters of the king. Most people where yellow, pink or blue polo's with the Kings crest on the heart, some read 'Long Live the King.' I thought Americans had a thing for displaying the flag everywhere, but it doesn't compare to here. Road sides are lined with flags, buildings are surrounded by them, they are everywhere. Some folks yell to us "Amazing Thailand!!" As we pass, we've even joined in the buzz and placed a flag on the Bob trailer!
The days are going by quickly, with new roads to explore...it's wonderful to be heading towards the mountains. We've been going through hills with small villages along the way. Small field line the roads with veggies or fruit orchards. Many families are in business together, with a small restaurant or gas station along the roadside. The cool thing about it is that people are crashing everywhere mid-day. People sleeping in hammocks, or on a couch in the store...sometimes all sitting around chatting together. This seems like a much more natural lifestyle than what we know in the west. With families spending little time together, people so stressed out, rushing 'off to work' then 'back home' at the end of the day. Things aren't so separated here, people are just living slowly. Traffic goes easy, and people don't ever seem stressed!!
Taking the chance to step out on your own, is taking a leap from the known into the unknown. And so we are telling ourselves that nothing will remain the same, and that's ok. Everyday life is changing inside and in our outside world. If a call from the unknown reaches your ears, there will be no turning back, why would you want to? Having realized life in the slow lane, everything in our hearts, and minds changed in an instant!
www.daretodream.com.sg is the website of a Singaporian we met at the border crossing; he's currently undertaking an attempt to break the world record long distance inline-skating.
-----------------------------------------
Tussen Siem Riep, Cambodja, en de grens met Thailand ligt ruim 150 kilometer stoffige, hobbelige weg. Bij het uitrijden van Siem Riep in westelijke richting worden we - enigzins onaangenaam - verrast door de vele grote luxueuze hotels in westerse stijl; dit allemaal vanwege het alom geroemde tempelcomplex Angkor Wat. Het landschap doet denken aan de Flevopolder met groene vlakten zover het oog reikt - zonder uitzondering rijstvelden (dat is dan weer het verschil met onze polders). Langs de weg wederom veel kinderen die "Hello hello!" roepen, en die als je niet reageert omdat je dit na een paar honderd keer tamelijk beu bent, steeds luider en luider schreeuwen...
Op de weg is het stofhappen geblazen en de zon schijnt onverbiddelijk op ons neer. Zolang de kwaliteit van de wegen op z'n minst redelijk is en je wat vaart maken kunt valt het door de aldus gecreerde wind wel mee. Op deze wegen is de voortgang traag en maak je geen wind, zodat je na een dag ploeteren niet zozeer moe bent, maar meer murw. Om over de toestand van de billen niet te spreken...
De Thaise grens is in zicht! Poi Pet en aan Thaise zijde een plaats die begint met Aran- en waarvan de rest me momenteel ontgaat. Onmiddellijk goed onderhouden verharde wegen, PIN-automaten en veel minder straatvuil. We ontmoeten een man uit Singapore die op skeelers van Hanoi (Vietnam) terug naar huis aan het inline skaten is in een poging het wereldrecord langeafstands skaten te verbreken en ook over dezelfde onverharde weg gekomen is. "Vijf dagen lopen met skates aan", aldus de doorzetter - een rit die ons 1.5 dag zoet gehouden heeft en slechts een kwestie van uren is met een auto. Meer over zijn avonturen is na te lezen op www.daretodream.com.sg
Terug in Thailand gaat het fietsen over veelal rurale wegen door een heuvelachtig landschap, veel kleinschaliger en gevarieerder dan in Cambodja. Het onderweg zijn gaat zoals het gaan moet - ontspannen, voldoening gevend en vreugdevol.
Verscheidene keren wordt ons - na een boodschap gedaan te hebben van pakweg 70 Eurocent - water, papaya's en ander versnaperingen aangeboden. Wat een vriendelijke mensen! De communicatie blijft enigzins lastig door het weinige Engels dat gesproken wordt; en het nog mindere Thai dat wij hebben weten te beheersen. Een welgemeende lach is echter universeel!
De Thaise keuken voldoet aan haar hoge verwachtingen en vanwege de lage prijzen (in de regel 20 Baht per maaltijd; 40 Eurocent) gaan we soms drie keer per dag uit eten (!) of twee keer achter elkaar voor het diner (de porties zijn wat kleiner omdat de mensen ook wat kleiner zijn). Inderdaad Maud en pa; het is een hele opluchting eens een keer te kunnen reizen zonder continue bezig te zijn met het dagbudget!!!
De heuvels in de brede vallei maken langzaamaan plaats voor bergen en ook de vallei vernauwt. De ochtenden zijn koeler dan in het laagland en veel Thai dragen 's ochtend wollen mutsen en dikke jassen. Best grappig om te zien als het maar net onder de 20 graden is... We naderen de grens met Laos en de eerste bergpas (1100 meter) komt in zicht...
Groetjes,
Apryll en Joost
-----------------------------------------
Notre pere Cambodienne et votre familie: merci beaucoup pour votre gentilesse et hospitalite!!! Akun!!! Nous recontrons une outre fois.
-
11 December 2007 - 16:48
Maussie Hier:
Heee JOOST en Aprylllllll
Nou Nou Nou Nou Nou,SJOSKE gijnige foto's, die kerel op de skeeler-rolschaatsen is echt fantastisch!!! met ABEC 5 lagers en echte 100 mm wielen met hardheid 80A? Door het verfijnde montagesysteem ideaal op elke schoenmaat af te stellen???
Geweldig!!!
Ik heb wederom genoten van je verhaal en lees het later op deze avond nog eens door met ons pap (die is net thuis en gaat eerst lekkere gehaktballen braden met peeenstamp) waarik meteen inhaak op je mailtje, 'dat' heb je dus nog in Nederland te zoeken.
...en toch nog ff terugkomen op het dagbudget.
Met mijn schouder gaat het erg goed, de eerste 6 weken na de operatie zitten er op en hij hangt er nog steeds aan.
Ik zeg: 'beter'!!! Komt allemaal goed en hopelijk voor de lente.
Sjoske en April veel plezier samen (joost je moet mijn berichtje maar ff vertalen hoor, aan April)
groetjessssss Maud
-
11 December 2007 - 19:42
André En Ria:
Hallo pedaaltrappers!
Ja,we zitten er meteen bovenop als er een berichtje van jullie binnenkomt.
Weer fantastisch om jullie te volgen en de foto's te bekijken.Geniet er maar lekker van.Dit neemt niemand jullie meer af.
Fijne voortzetting van de reis en tot het volgend bericht.
Groetjes uit Waalwijk -
11 December 2007 - 21:48
Familie In `t Groen:
Ha die Joost en Apryl.Zijn weer op de hoogte van jullie reis avonturen en belevenissen .(Joost wil jij dit berichtje vertalen aan Apryl ons engels is niet zo goed ,zeker `t typen niet vandaar) Jullie genieten lekker van `t vrij gevochten en primitieve leventje. Dat jullie uitstekend bevalt.Wij leven via deze site met jullie mee en volgen de avonturen op de voet .Geniet en fiets maar weer lekker verder,en maak er samen een mooie tujd van .Dit was `n tegen berichtje van ons.Het gaat jullie goed ,en tot horens .een Hartelijke groet uit DONGENVAART !!! HOUDOE Wim,Lia,Niels,Bianca en Rolf in `t Groen... -
12 December 2007 - 03:19
Harold:
Hee Apryl and Joost,
I saw the Singapurian guy also on the wat from Phnom Penh to Skun, amazing, he is trying to skate 6000 km.
Nice to read your stories, I am now in Myanmar, also a very nice place for cycling
Enjoy! and "Cyclist forever" :-)
gr
Harold -
14 December 2007 - 18:51
Willy Van Vliet:
Hi Joost and Apryll
Weer heb je een mooi verhaal en fijn weer om te lezen.Denk ook 'n keer meer aan je vader die het in deze tijd niet makkelijk heeft.Je Kerstkaart is heel orineel en mooi, voor jullie ook een fijne Kerst in dat mooie weer en tot een volgend verhaal.
Groetjes Willy -
15 December 2007 - 16:19
Littlebird:
I'm so delighted your having such an expanding, growth filled adventure!
Lots of Love and Joy and Laughter!
Peace! -
16 December 2007 - 16:35
Swami Frogananda:
From the looks of things I can see you guys have grown on this expedition. Why you stand head and shoulders above the rest.
"Look papasan! Giants from da west on bicycles! Hey, how come she carry mo dan heem? Hea day come now! Go! Go! Go!"
Keep growing, keep loving, and keep spreading peace!
Bliss-blessings! -
18 December 2007 - 04:43
Nana:
I'm so happy to hear you two are having such a grand adventure! I love your vivid descriptions of the countryside, people and customs. Travel safe and know you are always in my thoughts and prayers.
Lots of Love Nana -
18 December 2007 - 13:52
Ella Akkermans:
Hoi Joost en Apryl. Ook weer eens even jullie site bekeken en we zijn weer helemaal op de hoogte van jullie avontuur. Zeer mooie foto's heb je weer gemaakt. Geniet maar van jullie reis en weer tot horens.groetjes van Peter en Ella uit Waspik. -
19 December 2007 - 15:15
Ariën:
hallo joost en apryl.
deze decembermaand noem ik je josef, past wel bij de naderende kerst. Het is overal sfeervol en warm met lichtjes en
jawel IJS [kunst] natuurlijk. Het heeft al gevroren hoor en jullie daar in de zon fietsen ,de wereld zit mooi in elkaar nietwaar.
24 dec. is er een avondmis bij oma, daarna koffie bij je pa.
De tijd gaat snel, maar ja wat is TIJD,
wie heeft dat uitgevonden en wat doe je ermee, lekker filosofisch bezig ????????
veel groetjes uit dongen -
19 December 2007 - 18:39
Ad En Joke:
Wat een verrassing om een kaart van jullie te krijgen,met de citaat die je er op geschreven hebt daar kunnen we wat mee bedankt.Een flinke opsteker voor ons.Jullie site lees ik altijd,maar ik heb nu pas de tijd genomen om te leren hoe ik moet reageren.Ben yan plan om het vaker te doen.
De feestdagen komen eraan voor jullie geen kerstboom dit jaar,het fiets ook niet prettig met al die blinkende ballen aan een zwiepende kerstboom.
Wij willen jullie mooie en warme kerstdagen,en een avontuurlijk 2oo8 toewensen.In gedachten zullen we op 24 dec.elkaar tegenkomen.
Groeten uit Rijen. -
20 December 2007 - 16:58
André En Rie:
Hoi Joost en Apryl!
Hebben gisteren(19.12.07)jullie kerst-en nieuwjaarskaart ontvangen en hiervoor namens de GEHELE familie dank en doen éénsgezind aan jullie de beste wensen terug en speciaal ook voor Kerst-en Nieuwjaar(lekker hè bij jullie met zoveel graden boven nul).Kwam gisteren goed uit met je kaart op de verjaardag van Marian;heel de familie was bij elkaar,helaas zonder je pa.Zit de gehele week voor zijn werk in Winschoten en komt eind deze week naar huis.Nou hier is het aan het vriezen en er zijn al schaatswedstrijden gehouden op ECHT natuurijs en helaas dat missen jullie nu wel,hoor!
We hebben het laatste bericht en foto's zeer geinteresseerd bekeken en merken dat jullie nog steeds het éne na het andere beleven en leuk omdat op afstand te kunnen volgen.
Ga sluiten anders ontneem ik de andere geinteresseerden de ruimten op de site.
Groetjes uit Waalwijk. -
23 December 2007 - 20:39
Fam H Klijs:
Zo Joost en April jullie zijn daar nog aan het genieten van jullie ongeremde vrijheid en beleven het een avontuur na het andere. Hier genieten wij intussen van een aantal dagen winterpret op de Flaes. Jullie pa is er bijna elke dag als eerste om de openingsronde te rijden met alle gekraak en geklap van het ijs na weer een koude nacht. Op de Flaes is het net een grote reunie van de schaatsclub Tilburg en alle andere schaatsvrienden en -vriendinnen. Dit mis je nou even maar ja je kunt niet alles hebben. Vieren jullie daar ook een beetje kerstmis en een jaarwisseling? Sterke de komende tijd die toch de nodige emoties zal oproepen.
We wensen jullie nog veel plezier en geluk op jullie verder avontuur daar in het verre oosten. Kwamen de wijzen niet uit het oosten? Joost doe jij de vertaling maar deze keer. We kijken uit naar jullie nieuwe verhalen en foto's. -
24 December 2007 - 14:08
Familie In `t Groen:
Ha die Joost en Apryll vanuit een winters Dongenvaart wensen wij jullie warme zonnige kerstdagen en een mooi gezellig liefdevol en sportief 2008 toe !!! en op 24 december hebben we dezelfde gedachten en herinneringen voor een speciaal iemand..het ga jullie goed hou jullie haaks .."MERRY CHRISMAS"and à "HAPPY NEWJEAR" een groet uit DONGENVAART HOUDOE!!!! Wim Lia Niels Bianca en Rolf..
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
